Leo Strauss - Pesrsecuation Art of Writing

ّﮐﻪ در

ﺗﻤﺎم ﺗﻐ اﺗﯽ ﯿﯿﺮ

اﺳﺖ ﮐﻪ رﻏﻢ ﺑﻪ

او، ﺑﻪ درﺳﺘ ﯾﻦا ﯽ،

ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ

ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ

ی

یﺗﺮ

یﻔﻪ وﻇﯿ ﻣﻮرخ

دﻟﺒﺨﻮاﻫ

ﺗﺮک ﻧﺸﻮد. در ﻧﺘﯿﺠﻪ، ﯿﺎری ﻣﻌ

۱۸ ﺗﺎر

یﺑﺮا ﯽ

ﯾﺨﯽ

دﻗﺖ ﺳﻨّﺖ داد، ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﯿﺸﯿﻨﯽ ﻓﮑﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻬﻢ

روی و داده یرو ﻓﮑﺮی ﺟﻮ

داﻧﺶ ﺑﺸﺮ ﮐﻨ ی ﺎر ﺑﮕﺬارد

ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را

ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯽ ﮐﻪ دﻗﺖ

یﯾﺮه دا از

یﻫﺎ

ﺻﻮرت

ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌ ﯾﻞﺪ را ﺗﻌ اشﻪ

ﺣﺎ ﮐﻢ ﺑﺮ ﺗﺤﻘ

او یﺑﺮا ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، اﻣﺎ ﻗﻮاﻋﺪ اﻃﻤ ِﯿﻨﺎن

یﺑﺎره در ﯿﻖ

ﯾﺎﺑﯽ

ﮐﻪ ﺗﻀﻤ

اﻟﻠﻔﻈﯽ در ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد

ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺗﻔﺴﯿﺮ

: ﻧﻬﺎد ﺧﻮاﻫﺪ

ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد. او ﯿﻦﭼﻨ ﺑﻪ ﮔﺮدن ی ﻗﻮاﻋﺪ ﺻﺤّﺖ آن وﺟﻮد ﻧﺪارد،

یﺮاﺑ ﯿﻨﯽ

ی

ﻣﺠﺎز اﺳﺖ ﮐﻪ ﺮ ﺑ ﻣﺒﺘﻨﯽ

اﻟﻠﻔﻈﯽ در ﺗﻨﻬﺎ

ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ . ﯿﺮﺗﺤﺖ ﻏ ﺧﻮاﻧﺶ

ﯽﺻﻮرﺗ

ﯽﮐﻠ ﺑﻪ

ﺑﺴﻨﺪﮔﯽ آن ﯿﺮ ﺗﻔﺴ ﺖﺻﺤّ ﺣﺘﯽ ﯾﺎ

ﻣﻮرد در

ﺗﻮﺟﻪ دﻗ ﺑﻪ ﯿﻖ ﻧﻮ ﯾﺢﺻﺮ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﺘﻮان ﮐﻪ آن از ﭘﯿﺶ . ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺴﻨﺪه

. ﺣﺬف

ﮐﻞ اﺛﺮ و ﻃﺮح آن را ﮐﺎﻣﻼ ﯿﺪ ﻓﻬﻤ

ً ﯽادﺑ ﯾﮋﮔﯽ و و ﺳﺨﻨﺎن

ﺑﺎﻓﺘﺎر اﯾﻦ یﯿﻨﻪ و زﻣ

ﻧﻈﺮ داد، ﺑﺎ

ﮏﯾ

ﯾﺪ

ﺳﺨﻨﺎن

اﺣﺘﻤﺎل

ﯾﮏ -

ﺗﻤﺎم ﻫﺎی راه ﻣﻌﻘﻮلِ ﻓﻬﻢ آن ، ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰ ﻫﺴﺖ، ﺑﺎﺷﺪ. ا ﮔﺮ ِ ﯾﮑﯽ از ﺳﺮآﻣﺪان ﻫﻨﺮ ﻧﮕﺎرش ﻣﺮﺗﮑﺐ اﺷﺘﺒﺎﻫ

از ﺑﺮرﺳ

ﯾﺎ ﻋﺒﺎرت اﺻﻼح ﯿﺶﭘ آن اﺳﺖ اﯾﻦ آن ﮐﻪ آﻣﯿﺰ ﯾﻪ ﮐﻨﺎ ، ﻋﺒﺎرت داﻧﺶ آﻣﻮز دﺑ ﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺗﻔﺎﻗ

ﯽ

ﯽ یﺮاﺑ ﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻮد

ا ﮔﺮ ﻧﻮ

در ﮐﺎر ﺑﻮده ﺑﻪ ،

– ﻨﺪه ﯾﺴ

وﯾﮋه

اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﺪ

آور ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺳﺖ ، ﻓﺮض ﻣﻌﻘﻮل ا

ی

ﯾﻦ

ﻧﻈﺮات

ﻓﻘﺪان ﺷﻮاﻫﺪ د ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯾﮕﺮ،

ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

از اﺣﺘﻤﺎل ﻟﻐﺰش ﻋﻤﺪ ﯾﺸﻨﺎﻣﻪ ﯾﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ را ﺑﺎ ﻧﻈﺮات ﯾﮏ ﯿﭻﻫ

در

ی

-ﯽ

از ﺷﺨﺼ ﯿﺖ اﺛﺮ، ﻫﺎی ﺑﺎ ﯾﺎ ﻧﻈﺮات ﻣﺸﺘﺮک

ﻧﻮ ﻧﻤﺎ ﯾﮏ ی ﯾﺴﻨﺪه

یﻪﻫﻤ

ﻫﻤﺎن ﭼ ﻪ در ﮐ ﯿﺴﺖﻧ ﯿﺰی روﮔﺮداﻧﯽ، ﻧﺎﺗ ﯾﺎ ﻓﺮا از ﻮاﻧﯽ،

، ﺟﺬابِ اﺛﺮ ﯾﮑﺴﺎن ﺷﻤﺮد . ﻧﻈﺮ واﻗﻌ ﻧﻮ ﯽ

ﻧﻈﺮات ﺷﺨﺼﯿﺖ

ﺑﺎ ﯾﺎ ﻫﺎ ﯿﺖ ﺷﺨﺼ

ﯾﺴﻨﺪه

ﻫﺎی

اﺧﺘﺼﺎر ﺑﺎ را دﻗﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ، ﮔﻔﺖ ﺗﻮانﯽﻣ

ﺗﻌﺪاد ﺑ ﯿﺸﺘﺮی از ﻋﺒﺎرت ﻫﺎ ﻣﻄﺮح ﻣ . ﺑﻪ ﺷﻮدﯽ

اﺷﺘﺒﺎه . ﮔﺮﻓﺖ

از رﻓﺘﻦ

ﺟﺰﺋﯿﺎت

ﻨﺪﮔﺎن ِ

ﻪ ﺧﻮد ﺑ ﻫﻤﮕﺎن، و ﻓﻬﻢ اﻧﺪ ﯾﺴﻧﻮ یﯾﺸﻪ

اﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧ

ﺑﺮﺣﻖ ﺑﻮدن،

ً ﻣﻮرخ ﯿﺎن ﮐﻪ ﻣ ﭘﺬﯾﺮد ﯽﻣ ﯿﻖدﻗ واﻗﻌﺎ

ﯿﺖ

ﯾﺎ

ﻏﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠ ﺑﻪ ﻔﻈﯽ

ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺮ ﺳﺮ

اﺳﺖ

ﺑﺰرگ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد. در ﻧﺘ

ﺗﻔﺴﯿﺮ

یﻫﻤﻪ ﮐﻪ

ﯿﺠﻪ ﻣﻤﮑﻦ

ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺶ ﻏ ﯿﺮﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﻮانﯽﻣ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ یﻫﺎ

ﻧﺮﺳﻨﺪ در. ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ا

ﯾﻦ

ﺗﻮاﻓﻖ

ﮐﻪ روش ﺑﻪ ﻢﻫ ﯽﮐﻨﻮﻧ یﻫﺎ

، ﮔﺬﺷﺘﻪ

ﻧﯿﻨﺠﺎﻣﯿﺪه ﻗﺮن در. اﻧﺪ

اﺟﻤﺎع

یﺑﺮا ﯿﻦ ﻣﺤﻘﻘ

ﮔﺴﺘﺮده

ﯽ ﺗﻮاﻓﻘ ﯽﺣﺘ ﯾﺎ

ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣ ﯾﻦ ﺑﺮ ا ﻓﺮض. ﺷﺪﻧﺪ ﯽ

ﻧﻮ یﯾﺸﻪ

اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺳ اﺛﺮ ﯾﻦ ﺗﮑﻮ ﯿﺮ اﻧﺪ ﯽﺣﺘ ﯾﺎ

ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ادﺑ

ﯾﺴﻨﺪه

ﯽ

ﺑﻮد ﮐﻪ

اﻧﺪﯾﺸﻪ

دو ﮐﺘﺎب از ﻧﻮ ﯾﮏ ﯾﺴﻨﺪه، در ﯿﯿﺮ ﺗﻐ از ﺣﺎ ﮐﯽ

ﮐﺘﺎب، ﯿﺎنﻣ ﯾﺎ

ﻣﻮﺟﻮد در

ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻫﺎی ﯾﻦﺗﺒﺎ ﯾﺎ ﻫﺎ

ی

ﯾﮏ

از ﮐﺘﺎب ا ﻫﺎ ر

ﯾﮑﯽ

ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﯾﮕﺮی د ﯿﻞدﻟ ﯿﭻﻫ ﺑﯽ رﻓﺖ، ﯽ

ﺗﻨﺎﻗﺾ ا ﮔﺮ

ﻧﻮ اﺳﺖ ﯾﺴﻨﺪه اوﻗﺎت ﮔﺎﻫﯽ .

یﺣﺪ از ﻫﺎ

و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺴ از ﯿﺎری ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﯿﺢ ﺗﺮﺟ

اﻋﺘﺒﺎر ﺷﺪه،

اﺧﯿﺮا ﺑﯽ یودﺣﺪ ﺗﺎ

ً روش اﯾﻦ. ﺷﻤﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽﺟﻌﻠ

ﺮﻧﺪﯿ . ﺑﺎ ا

ﺷﻮاﻫﺪ درون [ ﻗﺮار ﺑﮕ ﯽ]ﻣﺘﻨ

ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎرﺗﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮐﻤﺘﺮ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛ

ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ

ﮐﻪ دﻫﻨﺪ ﯽﻣ

ﯾﻦ

ﯿﺮ

ﯽ ﺳﻨﺖ ادﺑ

ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ﮐﻪ در

ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ اﺳﺖ. ﺳﻨﺖ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ ﯾﺎن ﮔﺮا

و ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ﯽ ۱۹

ﻫﻤﭽﻨﺎن

اﺧﺘﻼف ﺣﺎل، ﯾﺎن ﮔﺮا ﺳﻨﺖ ﻧﻈﺮ ﻣﻮارد ﻣﻬﻤ

ﺗﻤﺎم

ﻧﺎدرﺳﺘ

ﺧﻮد را اﺻﻼ اﺛﺒﺎت ﻧﮑﺮده اﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﺣﺘ ا ﮔﺮ ﯽ

ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ً یﯿﻪ ﻓﺮﺿ ﯽ

ﯽ

ﺳﺮاﻧﺠﺎم

ﯽ،

ﭘﺎﺳﺦ ﭘ یﻫﺎ ﯿﺸﻨﻬﺎدی ﻣﻨﺘﻘﺪان ﻋﺎﻟ ﯽ اﺛﺒﺎت ﺷﻮد، ﭘﺮﺳﺶ ﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ از ﺳﻨﺖ ]ﺗﻔﺴ [ ﺮیﯿ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪ و ی وﺳﻮﺳﻪ ﮐﺎرﺑﺴﺖ رو ﯾﮑﺮدی ﯾﺪﺟﺪ ِرا در ﮐﺎﺷﺖ آﻧﻬﺎ دل اﻏﻠﺐ ﺣﺎ ﮐﯽ از آ ﮔﺎﻫ از ﯽ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮاﯾﺎن ﺳﻨﺖ آن از ﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟ . ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﭘﺎﺳﺨﯽ درﺧﻮر ﺑﻪ ﺟﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﯾﻦا ﺗﺮﯾﻦِی ﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻫﺎ ﻧ ﯽﺗﺄﻣﻠ روﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮ ﻓﻨﻮن ﯽادﺑ ﻧﻮ ﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﺰرگ اﻋﺼﺎر اوﻟ ﯿﻪ اﺳﺖ، و ا ﻧﺎﺷﯽ ﯾﻦ از ﺧﺼﻠﺖ ﻣﺸﮑﻼت ادﺑ ایﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺳﺮوﮐﺎر دار -ﻢﯾ

18 exactness ۱۹ ﻧﻘﺪ ﻋﺎﻟﯽ ) (higher criticism ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻧﻘﺪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺷﺎﺧﻪ ای از ﻧﻘﺪ ادﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻘﺪِ داﻧﯽ (lower criticism) ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺪِ داﻧﯽ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻫﺘﻤﺎم ﺑﺮ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻣﺘﻮن ادﺑﯽ و ﭘﯿﺮاﯾﺶ ﺧﻄﺎﻫﺎی ﻧﻮﺷﺘﺎری، ﻧﻘﺪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺘﻦ در ﺑﺎﻓﺘﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ آن ﺗﺄ ﮐﯿﺪ دارد. م.