Munireh Baradaran - Simple Truth

120 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻣﯽ

ﮐﺸﯿﺪ.

ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺣﺎﺟﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﺎ را ﺧﻮش ﻧﺪاﺷﺖ، ﺻﺒﺤﺖ ﻫﺎ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮده ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: دروغ اﺳﺖ... ﺟﻮﺳﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ... ﺗﻮ ﻣﻮرد ﻣﺸﺨﺺ ﺧﻮدت را ﺑﮕﻮ و ﻏﯿﺮه. اﻣﺎ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ، ﻣﺸﮑﻞ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﻮد و ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮔﺎه ﻻﺟﻮردی ﻧﯿﺰ وارد ﻣﻌﺮﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ اردﺑﯿﻠﯽ ﻣﯽ آﻗﺎ ﺣﺎج» ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﻣﻈﻠﻮم ﻧﻤﺎﯾﯽ اﯾﻦ ﻫﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ اﯾﻦ ﻫﺎ ﺷﯿﻄﺎن ﺻﻔﺖ و ﺧﺒﯿﺚ ﻫﺴﺘﻨﺪ و... « ﻣﺎدرﺳﻬﯿﻼ ﮐﻪ زﯾﺮ ﮐﺘﮏ ﻫﺎی وﺣﺸﯿﺎﻧﻪ، دﯾﺴﮏ ﮐﻤﺮش ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎدی رﺳﯿﺪه و ﺣﺎﻟﺖ ﻧﯿﻤﻪ ﹰ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﮐﻠﯿﻪ ﻓﻠﺞ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و ﺿﻤﻨﺎ اش روزﺑﻪ روز ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ. ﺣﺎﺟﯽ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه و ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه او را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﺸﯿ ﻨﺪ. اردﺑﯿﻠﯽ » ﮔﻔﺖ: ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺣﺮﻓﺶ را ﺑﺰﻧﺪ. « ﻣﺎدرﺳﻬﯿﻼ از ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ و اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ در زﻧﺪان ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ درﻣﺎﻧﺶ اﻗﺪام ﻧﺸﺪه ﺑﻞ ﮐﻪ ﻓﺸﺎرﻫﺎ و ﮐﺘﮏ ﻫﺎی ﺣﺎﺟﯽ ﺑﯿﻤﺎرﯾﺶ را ﺣﺎدﺗﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺣﺎﺟﯽ ﻣﺮﺗﺐ ﺣﺮف ﻫﺎی او را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ اردﺑﯿﻠﯽ ﻣﯽ در» ﮔﻔﺖ: وغ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ او را ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎده ام ﻫﻤﻪ ﮐﺎر ﺑﺮاﯾﺶ ﮐﺮده ام. او ﯾﮏ ” ﺳﺮﻣﻮﺿﻌﯽ ﺑﯽ“ ﭼﺸﻢ ورو اﺳﺖ. « اردﺑﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد: » ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺣﺮﻓﺶ را ﺑﺰﻧﺪ. « ﭘﺎﺳﺪاران ﻧﯿﺰ در دو ﺟﺒﻬﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﭘﺎﺳﺪاران ﻻﺟﻮردی اﺷﺎرات ﺗﻬﺪﯾﺪآﻣﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﭘﺎﺳﺪاران ارد ﺑﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺎت ﺣﺎﺟﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﯽ از دﺳﺘﭙﺎﭼﮕﯽ ﺑﻮد ﻣﯽ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ اﺷﺎرات ﺗﻬﺪﯾﺪآﻣﯿﺰ ﺣﺎﺟﯽ ﺷﺪم، ﻧﮕﺎه اش را دﻧﺒﺎل ﮐﺮدم، ﺗﻬﺪﯾﺪش ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺮﺿﯿﻪ ﺑﻮد. ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﺎﻧﻪ اش در اﺛﺮ ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﻋﺼﺒﯽ و ﹺ دﺳﺖ ﺗﺄﺧﯿﺮ در وﻗﺖ ﹰ از دﺳﺖ داده ﺑﻮد. ﺷﻮﯾﯽ ﮐﺎرﮐﺮد ﻋﺎدی ﺧﻮد را ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ اﺷﺎرات ﺣﺎﺟﯽ ﺧﻨﺪه دار و ﻣﻀﺤﮏ ﺑﻮد. ﻣﺮﺿﯿﻪ ﺳﺮش را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد، ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎه اش ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﺪ. ﺳﮑﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد ﺗﺮﺟﯿﺢ داد از ﺑﯿﻤﺎرﯾﺶ در آن ﻓﻀﺎ ﭼﯿﺰی ﻧﮕﻮﯾﺪ. ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ و زﺧﻢ ﻣﻌﺪه داﺷﺘﻨﺪ، ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻏﺬای وﯾﮋه ﯾﯽ ﺑﻪ آن ﻫ ﺎ داده ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ آن ﻫﺎ از ﺟﯿﺮه ی ﻏﺬاﯾﯽ زﻧﺪان ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ. ﺣﺎﺟﯽ ﮔﻔﺖ: » زﺧﻢ ﻣﻌﺪه ﮐﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ. « اردﺑﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺟﻮاب داد: ﺑﻪ » ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺮگ ﻫﻢ ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ. « از اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﻤﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. ﺣﺎﺟﯽ اداﻣﻪ داد: » ﺑﺮای ﺑﯿﻤﺎران ﻣﻌﺪه ﯾﯽ ﻫﺮ روز ﮐﺒﺎب ﻣﯽ دﻫﯿﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﯽ « ﹺ ﺧﻮد اﻧﺪازه و ﺑﺎ دﺳﺖ ﯾﯽ را ﻧﺸﺎن داد. ﻣﺎ ﺑﻪ زور ﺟﻠﻮی اﻧﻔﺠﺎر ﺧﻨﺪه ﻣﺎن را ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ. اردﺑﯿﻠﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ: » ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﻌﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﯾﮑﯽ از آن ﻫﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ. « ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﺳﻠﻮل ﻫﺎ اﺷﺎره ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ

ﺷﺪ.

ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ.