Munireh Baradaran - Simple Truth

17 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده و ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻋﺮاق ﮔﻔﺖ و ﻣﻦ اﻧﺘﻘﺎدات ﺧﻮدم را ﮔﻔﺘﻢ. در ﭘﺎﯾﺎن ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮد: ا ﮔﺮ » اﻋﺘﺮاف ﻧﮑﻨﯽ ﺑﻪ اوﯾﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ. « ﻓﺮدای آن روز، ﺳﻠﻮﻟﻢ را ﺗﻐﯿ ﯿﺮ دادﻧﺪ و اﯾﻦ ﺑﺎر ﻧﺰد زﻧﺪاﻧﯽ دﯾﮕﺮی ﺑﺮدﻧﺪ. از دﯾﺪن ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﺣﺎل ﺷﺪﯾﻢ. او ﮔﻔﺖ روز ﭘﻨﺞ ﻣﻬﺮ، ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن زده ﺟﻨﮓ ﮔﺎن، ﮐﻪ آن روز ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ در آن ﺳﻨﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺮای ﮐﺎری رﻓﺘﻪ و دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻌﺪ از ﺷﺎم ﻣﺪﺗﯽ ﻗﺮان ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ. در اﯾﻦ ﺣﺎل و ﻧﯿﺰ در وﻋﺪه ﻫﺎی ﻧﻤﺎز ﺣﺎﻟﺘﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﺶ ﻧﺪاﺷﺖ. ﻣﻦ در اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ورزش ﻣﯽ ﺑﻪ زودی ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و اﻋﺘﻤﺎدی ﺑﯿﻦ ﻣﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ و ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ واﻗﻌﯿﺶ را ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد. او ﺑﺎ اﺳﻢ دﯾﮕﺮی ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎزﺟﻮ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ و آزاد ﺷﻮد. از ﻫﻮاد ا ران ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ ﺑﻮد. ﻣﻦ از او ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﻨﯿﮋه ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮم. در ﻣﺪرﺳﻪ ی ﺧﻮارزﻣ ﯽ داﻧﺶ آﻣﻮز ﺳﺎل آﺧﺮ ﺑﻮد. ﺑﺎﻫﻮش، ﺷﺠﺎع و زﯾﺮک ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ و ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮد. روی ﻫﻢ رﻓﺘﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ و ﺗﺤﺴﯿﻨﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم. درﺑﺎره ی ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺤﺚ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. او ﺑﺎ ﺷﻮری ﻓﺮاوان ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ را اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ. ﻣﯽ » ﮔﻔﺖ: ﻣﺤﺮم ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺖ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻤﺎن ﻃﻮرﮐﻪ ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺰاداری ﺳﺎل ٥٧ ﺑﻪ ﻗﯿﺎﻣﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺷﺎه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ. ﻣﺤﺮم اﻣﺴﺎل ﻧﯿﺰ ﻣﺮدم ﺳﺎ ﮐﺖ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ. در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ رﯾﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻣﺮدم ﻗﯿﺎم ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد. « ﻫﺎﯾ ﺣﺮف ﺶ ﺑﻪ دل ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ و آدم دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺑﺎورﺷﺎن ﮐﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﺤﺮز ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺎده ﻧﮕﺮی در اﻣﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ اﺳﺖ و ﺧﻄﺮﻧﺎ ک. ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻧﻈﺮات ﺧﻮدم را ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ. ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ روز ﭘﻨﺞ ﻣﻬﺮ، ﺧﻮد ﺷﺎﻫﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ﻫﻤﻪ ی آن ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ در آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﻨﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﺪﻧﺪ. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﺎزﻣﺎن اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮوع ﺟﻨﮓ از ﻃﺮف ﻣﺎ، ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﯿﻮﺳﺖ. ﻟﺬا ﻣﺎ دﺳﺘﻮر داﺷﺘﯿﻢ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﯿﻢ و در ﻫﯿﭻ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﻨﺸﯿﻨﯿﻢ. از اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ، ﮐﻪ ﯾﮏ ﻃﺮف آن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺷﺪم. از ﺑﯿﺮون ﺳﻠﻮل ﺻﺪای ﺑﻨﺎﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺣﺪس ﻣﯽ زدﯾﻢ ﮐﻪ زﻧﺪان دﯾﮕﺮی ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ. ﺑﺮای ﻣﻦ اﯾﻦ دردﻧﺎ ک ﺑﻮد. ﻣﯽ ﯾﻌﻨﯽ آن » ﮔﻔﺘﻢ:

ﮐﺮدم.

روزﻫﺎ

ﻫﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی درازﻣﺪت دارﻧﺪ؟ « ﻣﻨﯿﮋه ﺑﻪ ﺧﻨﺪه ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ» ﹺ زودی زﻧﺪان ﺳﺎزﻧﺪ ﮔﺎﻧﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. « ﯾﮏ ﺷﺐ، ﺑﯿﺮون ﺳﻠﻮل ﻣﺎن در راه رو، ﺻﺪای آزار و ﺷﮑﻨﺠﻪ ی ﯾﮏ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻪ