Munireh Baradaran - Simple Truth

26 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده

ﺷﺪم. ﻣﯽ

داﯾﯽ ﺟﻠﯿﻞ ١ ، ﯾﮑﯽ از ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎی آن ﹰ ﺑﺮﺧﻮردی ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺎ زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﺟﺎ، ﻇﺎﻫﺮا داﺷﺖ. ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ درد داﺷﺘﻨﺪ، ﻗﺮص ﻣﺴﮑﻦ ﻣﯽ داد و ﮔﺎه ﺧﺒﺮﻫﺎﯾﯽ را از زﺑﺎن او ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ. ﯾﮏ ﺑﺎر ﮔﻔﺖ: » ﹺ ﺷﻤﺎ زﻧﺎن ﺣﺎﻻ در ﭼﻨﮓ ﻣﺎﺳﺖ رﻫﺒﺮ و ﺑﻪ « ﺗﻤﺴﺨﺮ اﺿﺎﻓﻪ » ﮐﺮد: ﺮﯾﺪه.  ﻣﺎدرﺗﺎن ﺑ ﻣﯽ« داﻧﺴﺘﯿﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ او را ﻣﯽ دﯾﺪم. اﻣﺎ ﮐﺴﯽ او را در زﻧﺪان ﻧﺪﯾﺪ. اﻋﺪام او را در دی ﻣﺎه آن ﺳﺎل ﺑﻪ ﻫﻢ راه ﻣﻬﺪی ﺑﺨﺎراﯾﯽ و ﻣﮑﺮم دوﺳﺖ در روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ. ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ او را ﺑﺴﯿﺎر ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺑﺎر اﻗﺪام ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﮐﺮده اﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد. ﹺ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﭽﻮﯾﯽ ﭘﺪر ٢ ﻫﻢ آن زﻣﺎن در آن ﺟﺎ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد، ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ و ﺑﺮدن و آوردن زﻧﺪاﻧﯽ در ﻣﺤﻮﻃﻪ ی زﻧﺪان. ﺑﺎ زﻧﺪاﻧﯿﺎن رﻓﺘﺎر ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺖ. او را ﹺ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﭽﻮﯾﯽ ﻫﻢ، ﮐﻪ آن زﻣﺎن ﺷﺶ ﯾﺎ ﻫﻔﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. ﭘﺴﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد، در زﻧﺪان ﻣﯽ ﭘﻠﮑﯿﺪ و ﮔﺎه ﮐﺎرﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻣﺜﻞ دادن آب و ﻏﯿﺮه را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ داد. ﻓﻬﻤﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﻃﻮر اﺟﺎزه ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺷﺎﻫﺪ آن ﻫﻤﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎی ﻫﻮﻟﻨﺎک ﺑﺎﺷﺪ؟ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﺮای ﺑﭽﻪ دردﻧﺎک و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ؟ ﺷﺎﯾﺪ در ﮐﺞ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﺷﺎن، اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﻮد. ﺣﺎج آﻗﺎ ﺻﺪا ﻣﯽ

ﻫﺎ

١ . ﭘﺎﺳﺪار ﻣﻌﺮوف اوﯾﻦ و از اﻋﻀ ﺎی ﮔﺎرد وﯾﮋه ی ﻻﺟﻮردی، ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ. در ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﻮگ اش در اوﯾﻦ ﺗﻮاب ﻫﺎ ﺑﺮاﯾﺶ اﺷﮏ ﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر رﯾﺨﺘﻨﺪ. ٢ . ﻣﺤﻤﺪ ﮐﭽﻮﯾﯽ، رﯾﯿﺲ زﻧﺪان اوﯾﻦ، ﺗﯿﺮﻣﺎه ۶٠ در ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﻠﯿﮏ ﭘﺎﺳﺪاری ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ.