Munireh Baradaran - Simple Truth

ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﹺ روز ﯾﮏ ﭘﺲ از ﭘﻨﺞ روز اﻧﺘﻈﺎر، ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﹺ ﺷﻨﺒﻪ ﻣﺮا ﺑﺮای ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﺻﺪا زدﻧﺪ. روز

ﭘﯿﺶ از آن ﻧﺮﮔﺲ را ﺻﺪا زده و ﭘﺲ از ﺑﺎ زﺟﻮﯾﯽ او را ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ. وارد اﺗﺎق ﮐﻪ ﺷﺪم، ﻣﺮا ﻫﻞ دادﻧﺪ ﺟﻠﻮی ﯾﮏ ﻣﯿﺰ و ﺳﺆاﻻﺗﯽ درﺑﺎره ی ﻫﻮﯾﺘﻢ ﮐﺮدﻧﺪ. در ﺣﯿﻦ ﺟﻮاب دادن، ﻣﺮد دﯾﮕﺮی ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﺎﺗﻮم ﺑﻪ ﺳﺮ و ﭘﺸﺘﻢ ﻣﯽ زد، اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدم: ﭼﺮا ﻣﯽ » زﻧﯿﺪ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ دارم ﺟﻮاب ﻣﯽ « دﻫﻢ. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ » ﺑﺮای اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯽ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﯽ. « ﭼﻪ ﺣﺮف اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﯾﯽ! دﯾﺪه ﻫﺎ و ﺷﻨﯿﺪه ﻫﺎی ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ روز ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻢ اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﻪ ﺟﻬﻨﻤﯽ اﺳﺖ. ﺑﻌﺪ ﻣﺮا رو ﺑﻪ دﯾﻮار روی ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ و ورﻗﻪ ﯾﯽ ﺟﻠﻮﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻂ ﮐﺞ وﻣﻌﻮج روﯾﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد: » ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺮز اﺳﺖ ﻣﺸﺮوح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻮد را ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ. « ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺿﺮﺑﻪ ی ﺑﺎﺗﻮم را ﺑﺮ ﺳﺮ و ﭘﺸﺘﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدم. در اﺗﺎق، ﮐﺴﺎن دﯾﮕﺮی ﻫﻢ ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﮑﯽ، ﭘﺴﺮ داﻧﺶ آﻣﻮزی ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻓﻀﺎ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﺮﻋﻮﺑﺶ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دوره ی ﻣﺪرﺳﻪ اش را ﺷﺮح ﻣﯽ دا د. ﺑﻪ او ﻣﯽ » ﮔﻔﺘﻨﺪ: ا ﮔﺮ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯽ ﮐﺎری ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺪارﯾﻢ. اﻣﺎ ﻣﯽ « ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮ اﺛﺮ ﺿﺮﺑﻪ ﻳﻲ ﺻﺪاﯾﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ. ﻣﯽ دﺧﺘﺮ دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﺶ را از ﮔﻮﺷﻪ ی دﯾﻮار ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪم، ﻣﯽ ﻧﺸﺮﯾﻪ » ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺮادرم ﺑﻮد. ﻣﻦ از آن اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪارم. « ﺟﺎی ﺑﺮادرش را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ. دﺧ ﺘﺮ ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺳﺆال ﮐﺮدﻧﺪ: » ﯾﮏ ﺑﻄﺮی ﺷﺮاب ﻫﻢ در ﻣﻨﺰل ﺑﻮد آن ﻣﺎل ﮐﯿﺴﺖ؟ « دﺧﺘﺮ ﺟﻮاب داد: » ﻣﺎل ﺑﺮادرم ﺑﻮد. « ﹺ ﺳﺮم ورﻗﻪ را دﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﻠﻢ را روی ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم. ﻣﺮدی از ﭘﺸﺖ ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺿﺮﺑﺎت ﭘﯽ ﺑﺎﺗﻮم را ﺑﺮ ﭘﺸﺖ و ﺳﺮ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس  درﭘﯽ ﮐﺮ دم. از ﺷﺪت درد از ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪه ﺑﻮدم. ﮔﺎه ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪم و ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎدرم را ﺻﺪا زدم ﮐﻪ ﻓﻮت ﺷﺪه ﺑﻮد . ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ، زدن را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﻪ راه رو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ. از داﺧﻞ اﺗﺎق ﺻﺪای ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ﭼﻨﺪ زﻧﺪاﻧﯽ دﯾﮕﺮ را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪم. ﯾﮑﯽ از ﺻﺪاﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ » ﻔﺖ: ﮔ دﺳﺘﻢ را ﺑﺎز ﮐﻨﯿﺪ، ﺷﻤﺎ ﺷﻮﻫﺮم را ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ و ﻣﻦ او را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ « دﻫﻢ. ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﺑﺎزﺟﻮﻫﺎ را  وﻟﻊ

ﻫﺎی