Munireh Baradaran - Simple Truth

56 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ و رﺑﯿﻌﯽ و ﺗﻌﺪاد دﯾﮕﺮی را ﮐﻪ در درﮔﯿﺮی ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ.

اﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ی ﻣﺸﻤﺌﺰﮐﻨﻨﺪه و رﻗﺖ آور دﯾﺪﻧﯽ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ﺗﻌﺪادی ﺑﺮای ﺗﻤﺎﺷﺎ رﻓﺘﻨﺪ. ﺷﺎﯾﺪ از ﺳﺮ ﮐﻨﺞ ﮐﺎوی ﯾﺎ ﺑﺮا ی اﻃﻤﯿﻨﺎن از اﯾﻦ ﹰ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ رﻫﺒﺮان ﺷﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺗﻮاب ﻫﺎ ﻧﯿﺰ در ﺷﺎدی از دﺳﺖ ﹺ دﯾﺮوزﺷﺎن دادن رﻫﺒﺮان ﺷﻌﺎر دادﻧﺪ. ﭼﺮا؟

ﻧﺒﺎﯾﺪ

ﻫﻤﺎن ﺷﺐ، ﺻﺤﻨﻪ را از ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. اﺟﺴﺎد ﮐﻨﺎر ﻫﻢ در ﭘﺎرﭼﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﭼﻬﺮه ی ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ از ﭘﺎرﭼﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﻮد، اﻣﺎ ﭼﻬﺮه ی اﺷﺮف رﺑﯿﻌ ﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻧﺒﻮد. ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﺎ ﻧﺎرﻧﺠﮏ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻻﺟﻮردی درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ اﺷﺮف و رﺟﻮی را در ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ، ﺑﻮد ﺑﺎﻻی اﺟﺴﺎد اﯾﺴﺘﺎده . ﺑﻮد در ﭼﻬﺮه ﹺ ﺷﯿﻄﺎﻧﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﺑﻮد. ﹺ ﺷﺎدی اش ﺑﺮق ﻣﺠﺎﻫﺪﻫﺎ ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ رﻫﺒﺮﺷﺎن ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﺟﺰو ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن ﺑﺎﺷﺪ. آن ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎور ﮐﻨ ﹶﻟﯽ ﺑﻮد. در ﻧﻈﺮ آن ﺪ  ﹺ ﺑ ﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﺸﺎن آن ﯾﮏ ﺟﺴﺪ ﻫﺎ رﻫﺒﺮان ﺷﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. آن ﻫﺎ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ ﭘﯿﺮوزی ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺖ و ﺗﺼﻮرﺷﺎن از ﭘﯿﺮوزی و ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﯾﺎﻧﻪ ﺑﻮد. روزﻫﺎ را ﺑﺎ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ زودی درﻫﺎی زﻧﺪان ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﺮ ق زﻧﺪان دو - ﺳﻪ ﺑﺎر ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪ، اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ ﺗﺎ آن وﻗﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ﭼﻮن ﺑﺮق زﻧﺪان از ﺑﺮق ﺷﻬﺮ ﺟﺪا ﺑﻮد و ﺑﻪ دﻻﯾﻞ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ. اﻣﺎ آن ﺷﺐ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺮای ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺑﺮق رﻓﺖ. ﻣﺎ ﺣﺪس زدﯾﻢ ﮐﻪ ژﻧﺮاﺗﻮر در دﺳﺖ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ اﯾﻦ را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ آز ادﺳﺎزی زﻧﺪان ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ﺣﺘﺎ آن ﺷﺐ را در آﻣﺎده ﺑﺎش ﺑﻪ ﺻﺒﺢ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ درک و ﺧﺎم از دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺑﻌﺪﻫﺎ در روﯾﺎروﯾﯽ اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﯿﺎن ﻣﺎ ﭼﭗ ﻫﺎ ﻧﯿﺰ درک ﻫﺎی ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ و ذﻫ ﻨﯽ ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ. ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ ﮐﻪ در آن زﻣﺴﺘﺎن ١٣٦٠ ﺣﺪود ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ. ﻋﻠﺖ را از ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮐﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ﻣﯽ آورد ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ، ﮔﻔﺖ: » ﮐﺴﯽ ﮐﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ی زﻧﺪان را ﻣﯽ آورد دوﭼﺮﺧﻪ اش ﺧﺮاب ﺷﺪه. « اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻣﺎن ﺧﻨﺪه دار ﻣﯽ آﻣﺪ و ﺑﻪ ﺗﺮدﯾﺪ اﻓﺘﺎدﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﮐ ﺎرﮐﻨﺎن ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت در اﻋﺘﺼﺎب ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻣﺎ ﺗﻌﺪادی ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮدﯾﺪ رﻧﮓ ﯾﻘﯿﻦ دادﻧﺪ. درک ﻣﺎ ﻧﯿﺰ از آﯾﻨﺪه روﺷﻦ ﻧﺒﻮد. در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻌﺠﺰه ﯾﯽ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻮدﯾﻢ. دورﺑﻮدن از واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎی ﺧﺎرج از ﯾﮏ ﻃﺮف و ﻓﺸﺎرﻫﺎی داﺧﻞ ﮐﻪ ﮔﺎه ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، ﺑﻪ ذﻫﻦ اﯾﻦ اﺧﺘﯿﺎر را ﻣﯽ داد آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺣﺎل و آﯾﻨﺪه را ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﻨﺪ. و ﺷﺨﺺ ﺣﺘﺎ اﮔﺮ ﻣﻨﻄﻖ آن را ﻧﭙﺬﯾﺮد اﻣﺎ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ ﺑﺎورش ﮐﻨﺪ. ﺑﺎوری ﺷﯿﺮﯾﻦ. ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ و وادادن

ﺧﯿﺎﻟﯽ

ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ

ﻫﺎ ﺷﻮد.