Munireh Baradaran - Simple Truth

93 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﭘﻨﺠﺮه ی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ ﺑﺎ ﺗﻮری ﻓﺸﺮده ﹺ درﻫﻢ. و اﮔﺮ ﺑﺮق ﻧ ی ﺒﻮد، ﺣﺘﺎ روز ﹰ ﻧﯿﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﻨﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺗﺎرﯾﮏ ﻣﯽ آن ﺷﺐ ﺣﺎﺟﯽ داﺧﻞ ﺑﻨﺪ ﻧﯿﺎﻣﺪ. وﺳﺎﺋﻞ و ﻟﺒﺎس ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻧﯿﺰ ﻧﺪادﻧﺪ. ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﮐﻪ دادﻧﺪ، دﯾﺪﯾﻢ وﺳﺎﺋﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ اﺳﺖ. آن ﻫﺎ را ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﺎردﺳﺘﯽ ﻫﺎی ﯾﺎدﮔﺎری داﺷﺘ ﯿ ﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﹺ ﺑﻌﺪ ﺣﺎﺟﯽ آﻣﺪ. روز  ﺻﺒﺢ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ آن ﺟﺎ را ﺟﺪا رﻓﺘﻦ از اﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﭘﺬﯾﺮش اﻧﺰﺟﺎر از ﮔﺮوه  ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﭼﻬﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎد. ﺷﺮط و ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻮد. ﺗﻌﺪادی را ﻧﯿﺰ در ﺻﻒ دﯾﮕﺮی ﻗﺮار داد. آن ﻫﺎ اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻫﺮدﺷﺖ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﺷﺮاﯾﻂ ﮔﻮﻫﺮدﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﺪﺗﺮ از ﺑﻨﺪ ﻫﺸﺖ اﺳﺖ. اﻧﻔﺮادی آن  ﻫﺎی درازﻣﺪت و ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽ ﺟﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ را دﭼﺎر ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی رواﻧﯽ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ. آن ﹺ ﻣﻄﻠﻖ ﺣﺎ ﮐﻢ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺟﺎ ﺳﮑﻮت ﺗﺮﯾﻦ ﺻﺪاﯾﯽ از ﺳﻠﻮل ، زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺎ ﺷ ﻼق و ﻣﺸﺖ و ﻟﮕﺪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﯾﺎ ﺳﮓ داﻧﯽ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮد ، ﺳﯿﺎه ﭼﺎﻟﯽ ﺗﺎرﯾﮏ و ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ در آن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴ ﺖ ﮐﺰ ﮐﺮده، ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ. اﻧﺪازه ی ﯾﮏ ﻗﻔﺲ واﻗﻌﯽ. ﹺ ﻗﺒﻞ وارد ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ، در ﺳﻪ ﺳﻠﻮل ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮد و دﺳﺘﻮر ﺣﺎﺟﯽ، ﻣﺎ را ﮐﻪ ﺷﺐ ﹺ ﺳﻠﻮل داد در ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﮕﺮ ﺑﺮای وﻋﺪه ﻫﺎی ﻏﺬا و ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺮای ﺧﻮاﺑﯿﺪن. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺻﺒﺢ ﻫﺎ از ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﺗﺎ دوازده ﻇﻬﺮ داﺧﻞ ﺳﻠﻮل ﻫﺎ ﻣﯽ رﻓﺘﯿﻢ و در ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ. از دوازده ﺗﺎ دو ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺑﺮای ﻧﺎﻫﺎر در ﺑﺎز ﻣﯽ ﺷﺪ و ﹰ از دو ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺗﺎ ﻏﺮوب در ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻋﺎت اداری ﮐﺎرﻣﻨﺪ ﻣﺠﺪدا ان. اﻣﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ در ﯾﮏ اداره ﺑﻠ ﮑﻪ در ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻨﮓ و ﻧﻤﻮر و ﻗﻔﺲ ﹺ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ. در ﻫﺎ ی ﺳﻠﻮل ﺑﺎز ﻣﯽ ﹺ آن ﻣﺎﻧﺪ. ﺳﺎﺑﻘﺎ در ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ، اﻣﺎ از ﭼﻨﺪی ﭘﯿﺶ ﺗﺮ، ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ٢٢ ﹺ ﺳﻠﻮل ﺑﻬﻤﻦ، در ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺬاردﻧﺪ. در آن ﺑﻨﺪ از ﻫﻮاﺧﻮری ﺧﺒﺮی ﻧﺒﻮد. ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﻤﻮر و ﺳﺮد ﺑﻮد. ﺑﺮای ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن ﻟﺒﺎس ﻫﺎ از ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎی زﯾﺮ ﻫﺸﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻨﺪﺑﺎزﻫﺎ ﺑﺎﻻی ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ رﻓﺘﯿﻢ و ﻟﺒﺎس ﻫﺎ را آوﯾﺰ ان ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. ﻟﺒﺎس ﻫﻢ ﺗﻠﻨﺒﺎر و ﹰ ﻫﻤﻪ ﺷﺪ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﹰ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﯿﻤﺎری ﭘﻮﺳﺘﯽ داﺷﺘﻨﺪ. از درﻣﺎن و دارو ﺧﺒﺮی ﻧﺒﻮد. ﻇﺎﻫﺮا ﯾﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر ﭘﺰﺷﮏ ﻣﯽ ﺗﻮاب ﺑﻮد ﺑﻪ ﺷﺮح ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﺗﻮﺟﻪ  آﻣﺪ، اﻣﺎ او ﮐﻪ ﺧﻮد زﻧﺪاﻧﻲ ﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﺣﺮف ﮐﺴﯽ را ﮔﻮش ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﻋﺼﺒﯽ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﻗﺮص ﻣﺴﮑﻦ ﯾﺎ آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او ﭼﺎﻧﻪ ﻣﯽ زدﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺑﻪ دﻋﻮا ﻣﯽ  ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺣﺎﺟﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻨﺪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﯾﯽ اﺳﺖ، ا ﮔﺮ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﺑﺒﺮﯾﺪ ﺑﻨﺪﻫﺎی دﯾﮕﺮ. اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻓﻘﺪا ن ﺣﺪاﻗﻞ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ در اﯾﻦ ﺑﻨﺪ را درﻧﺘﯿﺠﻪ دﯾﺮ ﺧﺸﮏ ﻣﯽ اﯾﻦ و ﺑﻪ ﻧﺪﺷﺪ ﺗﺮﺗﯿﺐ رﻃﻮب ﺑﻨﺪ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﻣﯽ

ﺷﺪ.

ﻫﺎ روی

ﮐﺸﯿﺪ.