Munireh Baradaran - Simple Truth

94 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻗﺒﻠﯽ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دادم. در اﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﺗﻮاب ﻧﺒﻮد و ﺑﺪون وﺟﻮد آن ﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ راﺣﺖ ﺗﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ. ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ در اﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﺷﻬﺮﻧﻮش ﭘﺎرﺳﯽ ﭘﻮر و ﻣﺎدرش ، ﺧﺎﻧﻢ واﻻ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻫ ﺑﺎ آن ﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺑﻮد. آن دو ﺑﻪ دﻟﺨﻮاه ﺧﻮد ﺧﺎرج از ﺳﻠﻮل ﻫﺎ در ﮔﻮﺷﻪ ﯾﯽ از راه رو زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺷﯿﻮه ی زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﺗﺎ ﺣﺪودی ﻣﺘﻔﺎوت از ﺑﻘﯿﻪ ﹺ آن ﹺ ﺣﺎل ﺑﻮد. ﺑﻘﯿﻪ اﺣﺘﺮام و رﻋﺎﯾﺖ ﻫﺎ را داﺷﺘﻨﺪ. ﺧﺎﻧﻢ واﻻ ، زن ﻣﺴﻨﯽ ﺑﻮد ﺣﺪود وﭘﻨﺞ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ﺷﺎه زادﮔﺎن ﻗ ﺎﺟﺎر ﻣﯽ ﺷﺪ. آن دو در ﺷﻬﺮﯾﻮر ٦٠ در ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮدﺷﺎن دﺳﺖ ﮔﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﮔﻮﯾﺎ در اﺗﻮﻣﻮﺑﯿﻞ ﻣﻘﺪاری ﮐﺘﺎب ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، ﺟﺮم و اﺗﻬﺎم ﻣﺸﺨﺼﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. وﻗﺘﯽ آن دو را ﺑﻪ دادﮔﺎه ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ دو ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻮد را اﻋﻼم ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ. ﺧﺎﻧﻢ واﻻ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ اﻣﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ آﺧﻮﻧﺪﻫﺎ را ﻗﺒﻮل ﻧﺪارد و ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ادﻋﺎی ﺧﻮد را ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺑﺎﺳﻮاد ﺑﻮد و ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ داﺷﺖ. زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﺳﺆاﻻت زﯾﺎدی داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ او ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮ ﺑﺎﺷﺪ. او ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺧﻮاب ﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد. زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﺧﻮا ب ﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮای او ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻨﺪ و او ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮاب ﻫﺎ را ﺑﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﺧﻮب و ﺧﻮش ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻬﺮﻧﻮش ﭘﺴﺮ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺗﺶ ﻣﯽ آﻣﺪ. ﺣﺪود ﺳﯽ وﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺮاوان و ﻋﻤﯿﻘﯽ در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ وﯾﮋه درﺑﺎره ی اﺳﺎﻃﯿﺮ داﺷﺖ. زﻧﯽ آزاده، ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ ﺑﻮد و اﯾﻦ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻣﺮا ﺷﯿﻔﺘﻪ اش ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ. او ﻣﺎرﮐﺴﯿﺴﻢ را ﻗﺒﻮل ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﯽ ﺑﻪ آن اﺣﺘﺮام ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ. ﻃﺮف دار ﺳﻮﺳﯿﺎل دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺑﻮد و ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را در دادﮔﺎه و در ﺣﻀﻮر ﺣﺎﺟﯽ و ﻫﺮ ﺟﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺷﺠﺎﻋﺘﺶ ﻧﯿﺰ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮد. از دﯾﮕﺮان ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﺑﺮای ا وﻟﯿﻦ ﺑﺎر وﻗﺘﯽ در ﺣﻀﻮر ﺣﺎﺟﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد: » ﻣﻦ ﯾﮏ ﺳﻮﺳﯿﺎل دﻣﻮﮐﺮات ﻫﺴﺘﻢ و ﻃﺮف دار ﭘﺎرﻟﻤﺎن « ﺣﺎﺟﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺳﺮ درﻧﻤﯽ آورد، ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ. ﻟﺬا درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺷﮑﻢ ﺑﺮآﻣﺪه اش را ﻣﯽ ﺧﺎراﻧﺪ و ﺑﺎ دﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮرﻏﻠﻄﯽ ﺗﮑﺮار ﮐﺮده ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻢ ﺳﻮﺳﯿﺎل دﻣﻮﮐﺮات. ﺷﻬﺮﻧﻮش ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺖ. ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮔﺎه در ﯾﺎدﮔﯿﺮی زﺑﺎن از او ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﹺ اوﻗﺎت ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﻣﺎ او اﮐﺜﺮ داد ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ و در ﺳﺎﻋﺎت ﺧﺎﺻﯽ، ﻣﻮاﻗﻌﯽ ﮐﻪ راه رو ﺧﻠﻮت ﺑﻮد، ﻗﺪم ﻣﯽ زد. ﻗﺪم ﻫﺎﯾﺶ ﺳﺮﯾﻊ و ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﺑﻪ ﭼﯿﺰی ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪ. ﻣﻦ ﺣﺪس ﻣﯽ زدم روی داﺳﺘﺎن ﻫﺎﯾﺶ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺧﻮش ﺣﺎل ﺑﻮدم از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﯾﯽ در ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ روزی ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎ را ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ و ﻣﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎی ﺣﻘﯿﻘﯽ داﺳﺘﺎن ﯾﺶ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ.

ﮐﺮد.

ﺧﺎﻧﻢ واﻻ

ﮐﺮد.